بُرنز، آلیاژی از مس و قلع است. این فلز برای اولین بار حدود 3000 سال قبل از میلاد در شرقی‌ترین نقطۀ مدیترانه ساخته شد و هزاران سال طول کشید تا طریقۀ ساخت و استفاده از آن به قارۀ اروپا برسد.
بُرنز، زندگی مردم عصر حجر در اروپا را تغییر داد. آنها با استفاده از بُرنز، به سرعت وسایل و سلاحهای بهتری ساختند. سلاحهای بُرنزی، قویتر و بُرنده‌تر از سلاحهای ساخته شده از سنگ چخماق بودند. شمشیرهای بُرنزی از هر دو طرف تیز می‌شدند؛ طوری که سربازان مجبور نبودند فقط از یک لبۀ آن استفاده کنند.
انسان عصر برنز، به کمک ابزار برنزی، وسایل جدید خود را با سرعت بیشتری ساخت. این اشیا شامل ظرفهای سفالی، سپر، کلاه و سایر وسایل تزیینی بود. هنگامی که عصر برنز جایگزین عصر حجر شد، به جای کلبه، شهرهای جدید ساخته شدند و مردم شروع به ساختن معبدها و قصرها کردند.
عصر برنز، تا حدود سال 800 قبل از میلاد ادامه یافت. در این زمان، استفاده از آهن در اروپا آغاز شد. اهمیت آهن در این بود که بیش از برنز، مورد مصرف قرار می‌گرفت. با این وجود، از برنز تا 400 سال بعد نیز در انگلستان و پس از آن در اسکاتلند و ایرلند استفاده می‌شد.
امروزه، هنوز هم بسیاری از ابزارها و وسایل تزیینی عصر برنز در مناطق مختلف جهان یافت می‌شود که برخی از آنها را در موزه‌ها نگهداری می‌کنند.
برای حفاظت از مجسمه‌های برنزی، آنها را با پوششی از رنگ قهوه‌ای، سبز و یا زنگاری می‌پوشانند.