سلتها، ساکنان قدیمی شمال غربی اروپا بودند. آنها بیش از 2000 سال قبل در سراسر بریتانیا، فرانسه و قسمتهایی از اسپانیا و آلمان زندگی میکردند. در حدود سال 400 قبل از میلاد، حتی وارد ایتالیا شدند و به روم حمله کردند.
سلتها، بلند قد، زیبا و جنگجو بودند. آنها به شکل قبیلهای میزیستند و بیشتر وقتها با هم در ستیز بودند. این افراد صنعتگر بودند و به تزیین شمشیر و سلاحهای خود بسیار علاقه داشتند. آنها از استعداد شاعری و آهنگسازی نیز برخوردار بودند. دین سلتها، درویدیسم بود و کشیشان آنها “دروید” نامیده میشدند.
هنگامی که لشکریان امپراتوری روم، سلتها را به مناطق دور دست فراری دادند، شکل زندگی آنها نیز به تدریج دگرگون شد و تنها در گوشههای بسیار دور افتادۀ اروپا، زبان و شیوۀ زندگی سلتها باقی ماند.
زبان سلتها تا چند صدسال قبل در ایرلند، کورن وال، ولز، اسکاتلند و بریتانی، متداول بود. امروزه زبان سلتیک، هر چند بسیار اندک، ولی به هر حال شنیده میشود. زبانهای اسکاتلندی (ولز و گالیک) و ایرلندی از دسته زبانهای سلتیک هستند. رومیان مردم سلتیک اسکاتلند را پیکت مینامیدند.