تلفن به شما امکان میدهد تا با اشخاصی که دور از شما هستند، صحبت کنید. تلفن متداولترین وسیله برای ارتباطات راه دور میباشد و بیش از 525 میلیون خط تلفن در سراسر دنیا وجود دارد.
تلفن چگونه کار میکند؟
وقتی به یکی از دوستان خود تلفن میزنید، احتمالاً از تلفنی استفاده میکنید که دهنی و گوشی آن از پایۀ آن جداست و به محض این که گوشی را از روی پایۀ تلفن بلند میکنید، تلفن شما بهطور خودکار به مرکز تلفن محل وصل میشود. مرکز تلفن، بوق ممتد یا آزاد میفرستد که معنی و آن این است که شما میتوانید شماره بگیرید. شمارهگیر تلفن، علامتهای الکتریکی میفرستد که در مرکز تلفن بهطور خودکار، تلفن شما را به شماره تلفن مورد نظرتان وصل میکند. در این موقع، تلفن مخاطب شما زنگ میزند.
کاربردهای تلفن
بهوسیلۀ تلفن، کمکهای اضطراری مانند آتشنشانی، پلیس و آمبولانس با شماره تلفنهای مخصوصی قابل دسترسی هستند. در انگلستان این شماره 999 میباشد. در تجارت، از وسیلۀ تلفن برای ارتباط بین فروشنده و مشتری استفاده میشود. به وسیلۀ تلفن همچنین میتوان با کارکنان یک اداره که در اتاقهای مختلف کار میکنند، تماس گرفت. مردم از تلفنهای همراه برای ارسال یا دریافت پیام در خودروها، قطارها و نیز هنگام راه رفتن استفاده میکنند اینگونه تلفنها بهوسیلۀ شبکهای از فرستندهها و گیرندههای رادیویی به مرکز تلفن وصل میباشند. کامپیوترهایی که در محلهای مختلفی نصب شدهاند از تلفن برای ارسال اطلاعات به همدیگر استفاده میکنند. هر کامپیوتر توسط دستگاهی بهنام مُودِم به تلفن وصل است. این دستگاه بهجای مکالمات معمول، علامات کامپیوتری را به خطوط تلفن میفرستد.
اولین کلماتی که در تلفن صحبت شد، این کلمات بودند: «آقای واتسون بیایید اینجا، میخواهم شما را ببینم»، این کلمات توسط «الکساندر گراهامبل»، ادا شد. او دستیار خود را که در اتاق مجاور بود، صدا میکرد.
مکالمات تلفنی حدود یک چهارم ثانیه طول میکشد تا از انگلستان به آمریکا برسد. مکالمات توسط ماهوارهای که در ارتفاع 36000 کیلومتر (22000 مایل) بالای اقیانوس اطلس قرار گرفته، ارسال میشود.
👇 وقتی بهوسیلۀ تلفن صحبت میکنید، صدای شما تبدیل به علامات الکتریکی میشود و در تلفن مخاطب شما، این علامات الکتریکی تبدیل به صدا میشوند.
1ـ وقتی با تلفن صحبت میکنید، امواج صوتی صدای شما به میکروفونی که در قسمت دهنی قرار دارد، وارد میشود و بخشی از میکروفون را مرتعش میکند. این ارتعاشات تبدیل به علامات الکتریکی میشوند.
2ـ علامات الکتریکی در طول خطوط تلفن، حرکت میکنند و به نزدیکترین مرکز تلفن میرسند. اگر ارتباط شما محلی باشد، علامات از مرکز تلفن به خط مخاطب شما وصل میشود.
3ـ در مورد تلفنهای راه دور، علامات به مرکز تلفن دیگری رفته و اغلب توسط شعاع میکروویو یا پالسهای نوری از طریق فیبرهای نوری ارسال میشود. مکالمات بینالمللی ممکن است بهوسیلۀ ماهواره ارسال شوند.
4ـ در قسمت گوشی تلفن، علامات الکتریکی وارد یک الکترو مغناطیس میشود که بهوسیلۀ آن، صفحۀ فلزی نازکی که دیافراگم نام دارد، مرتعش میگردد. این ارتعاشات باعث میشود که دیافراگم همچون پوست یک طبل به لرزش درآید و امواج صوتی شبیه به صدای متکلم ایجاد شود.
تِلِفَکس (دورنگار)
«تِلِفَکس» (دورنگار) دستگاهی برای ارسال متن، عکس، نقشه، طرح و حتی دست نوشته از طریق خطوط تلفن است. این وسیله را پست تصویری نیز میگویند.
نسخه اصلی متن یا عکس، ابتدا اِسکن شده؛ سپس تصویر آن تبدیل به جریان الکتریکی میشود. این جریان روی خطوط تلفن معمولی یا بهوسیلۀ امواج میکروویو به گیرنده ارسال میشود. دستگاه گیرنده، علامات الکتریکی را دوباره روی صفحۀ کاغذ، تبدیل به تصویر یا حروف میکند. بعضی دستگاههای تلفکس، میتوانند متن و عکسها را مستقیماً از یک کامپیوتر به کامپیوتر دیگر انتقال دهند بدون آنکه احتیاج به کاغذ باشد.
ناشران و بازرگانان از تلفکس برای ارسال اطلاعات استفاده میکنند زیرا این روش بسیار سریعتر از پست میباشد. ناشران روزنامهها از تلفکس برای دریافت تصاویر فوری خبری از نقاط دور دنیا استفاده میکنند. تلفکس میتواند برای ارتباطات راه دور، مورد استفاده قرار گیرد. پیشبینی هواشناسی از تلفکس برای دریافت عکسها و دیگر تصاویری که توسط ماهواره از مدار زمین فرستاده میشود، استفاده میکند.
نگاهی به گذشته
اولین تلفن در سال 1876 توسط فردی اسکاتلندی بهنام «الکساندر گراهام بـِل» در آمریکا ساخته شد. او بهوسیلۀ صحبت کردن با دستیار خود که در اتاق مجاور بود، این اختراع را به معرض نمایش گذاشت. در طرحهای اولیۀ «بِل» از گوشی تلفن به جای دهنی نیز استفاده میشد. اولین مرکز تلفن در سال 1878 در ایالت «کانِکتیکات» آمریکا افتتاح شد. این مرکز، دارای 21 مشترک بود و اتصالات آن توسط یک اپراتور انجام میشد. او مجبور بود به مکالمات گوش دهد تا ببیند کِی تمام میشود. مراکز تلفن ِخودکار یعنی بدون اپراتور، اولین بار در اواخر دهۀ 1890 تأسیس شدند و به این ترتیب، مشترکان میتوانستند با فشاردادن شَستیهایی یا گرفتن شمارههای روی دستگاه تلفن، با یکدیگر صحبت کنند. اولین ارتباط تلفنی بین دو سوی اقیانوس اطلس در سال 1928 ایجاد شد. در آن زمان، مکالمات بهوسیلۀ علایم رادیویی انجام میگرفت.
«بِل» آموخته بود تا از خانوادهاش که همگی در تدریس «واضح سخن گفتن» مهارت داشتند، پیروی کند. او به آمریکا رفت تا این کار را ادامه دهد و در آنجا به این نتیجه رسید که میتواند به افرادی که کاملاً ناشنوا هستند، صحبتکردن یاد بدهد. اما او به دیگر رشتههای علوم نیز علاقهمند بود و پس از آنکه در آموزش صحبتکردن به دو نفر از شاگردان ناشنوای خود موفق شد، پدران آنها به او کمک مالی کردند تا آزمایشات علمی خود را انجام دهد. یکی از این آزمایشها به اختراع تلفن توسط او منجر شد و او برایقابل بهرهبرداری کردن و ساخت تلفنهای فروشی، شرکتی تأسیس کرد. از آنجا که تلفن مشهورترین اختراع اوست، شرکت تلفن آمریکا را «بِل تلفن سیستِمز» نامیدهاند.
در سال 1898 بـِل رئیس انجمن ملی جغرافیا شد و به این نتیجه رسید که یکی از بهترین راههای آموزش، آموزشتوسط عکس و تصاویر میباشد. به همین منظور، مجلۀ جغرافیای ملی را منتشر کرد که امروزه بهخاطر عکسهای رنگی بسیار خوب خود، شهرت جهانی پیدا کرده است.
واژه «تلفکس» از دو کلمۀ «تلفن» و «فَکس مِل» گرفته شده است. «فکس مل» خود از کلمات لاتینی «فکس» به معنی ساختن و «سیمِل» به معنی شبیه، گرفته شده است.
تلفکس، در سال 1843 بهوسیلۀ «الکساندربین»، یک ساعت ساز و مخترع اسکاتلندی اختراع شد.
👇 بِل، تلفن اختراعیخود را در سال 1892 در حضور گروهی از بازرگانان و با ایجاد ارتباط بین نیویورک و شیکاگو به معرض نمایش گذاشت. البته او اولین تلفن آزمایشی خود را شانزده سال قبل از آن، یعنی در سال 1876 ساخته بود.
بخشی از کتاب دانشنامه آکسفورد، علم و تکنولوژی از انتشارات پیام بهاران
صفحه 136-137