انسانهای عصر حجر ، اعدادی همچون 20 یا 30 را با 20 یا 30 علامت مجزا نشان میدادند. امروزه، هنوز هم این علامتها را در بعضی غارها میتوان یافت.
به مرور زمان، مردم برای نشان دادن اعداد، علامتها یا گروهی از علامتها خاص را اختراع کردند. تا چند قرن، سیستم عدد نویسی رومی، مورد استفاده بسیاری از مردم قرار گرفته بود. اما نوشتن اعداد در این سیستم، تا حدودی وقتگیر بود. برای مثال، عدد 38 در سیستم اعداد رومی، چنین نوشته میشد: [XXXVIII] . اعداد عربی، روش سادهتر و مناسبتر عدد نویسی هستند که اولین بار در هندوستان مورد استفاده قرار گرفتند. در این سیستم، مهمترین عدد، صفر (0) است. مثلاً در عدد 207 ، 2 صدتایی، صفر ده تایی و 7 یکی وجود دارد. بدون وجود صفر، هرگز قادر به خواندن چنین عددی نبودیم