یونانیان باستان نیز همانند دیگر مردمی که هزاران سال قبل زندگی میکردند، جهت تشریح واقعیات اطراف خود، خدایان بسیاری را خلق میکردند. داستانهایی را که درباره چنین خدایان دروغینی نقل شده است، اسطوره مینامند. در اسطوره شناسی یونان باستان، بسیاری از خدایان در کوههای المپ اقامت داشتند. آنها غذاهایی به نام مائده بهشتی و نوعی شهد به نام نکتار میخوردند تا عمر جاودان به دست آورند. بزرگترین خدای آنها، زئوس بود که هرگاه عصبانی میگردید، رعد و برق به وجود میآمد. زئوس دارای چندین فرزند بود؛ یکی از آنها به نام آتنا، الهۀ خرد و دانایی بود. نام شهر آتن هم از نام وی گرفته شده است. آپولو، خدای خورشید بود و همه روزه ارابۀ خورشید را در آسمان به حرکت درمیآورد.