حرارت مرکزی یعنی این که تمام ِساختمان بهوسیلۀ آب گرم یا هوای گرم و از یک منبعحرارتی واحد گرم شود. اکثر دستگاههای حرارتی از آب استفاده میکنند؛ زیرا آب، مادۀ خوبی برای ذخیره کردن و رساندن حرارت میباشد. آب در یک دیگ و با سوختهایی نظیر گاز، نفت، برق یا سوختهای جامد، گرم میشود و بهوسیلۀ یک پمپ برقی در شبکۀ رادیاتورها دور میزند. رادیاتورها اتاقها را گرم میکنند. در هر رادیاتور یک شیر قابل تنظیم وجود دارد که میزان جریان آب گرم را مهار میکند و تمام دستگاه بهوسیلۀ یک تایمر برقی تنظیم میشود؛ یعنی دستگاه را در زمانی که شما انتخاب میکنید، به طور خودکار خاموش و روشن میکند.
آبِ داغ دیگ همچنین برای تهیۀ آب گرم جهت شستشو یا حمام مورد استفاده قرار میگیرد. در مخزن اصلی آب، مقداری از آب داغِ دیگ از درون یک لولۀ مارپیچ میگذرد. به این ترتیب آبِ درون مخزن که به شیرهای آب گرم و دوشها متصل است، گرم میشود. برای این منظور به پمپ احتیاج نیست؛ چون آب داغ بهطور طبیعی از دیگ بیرون میزند و وقتی که حرارت خود را از دست میدهد به دیگ برمیگردد تا دوباره داغ شود. به این ترتیب همان آب بهطور مرتب درون دیگ چرخش میکند. اگر هر بار برای پُر کردن دیگ از آب سرد استفاده شود، ممکن است مانند کِتری سرریز گردد.
👇یک دستگاه حرارت مرکزی، آب داغ دیگ رادیاتورها را گرم میکند. همچنین مخزن آب گرم جداگانه را گرم میکند تا آب گرم، به شیرهای مربوطه برود. آب داغ پیوسته بهجریان خود ادامه میدهد و درون دیگ میچرخد. این حالت نمیگذارد که دیگ و لولههای مربوط به آن، مانند کتری، سر ریز شوند.
بخشی از کتاب دانشنامه آکسفورد، علم و تکنولوژی از انتشارات پیام بهاران
صفحه 82