دوچرخه، وسیله‌ای است که دو چرخ دارد و یک نفر بر آن سوار می‌شود و با فشاری که با پاهای خود به دو رکابِ آن وارد می‌آورد، حرکت می‌کند. دوچرخه‌های قدیمی که در سدۀ 1700 اختراع شدند، اسبهای پر قدرت نامیده می‌شدند. آنها ساختمان ساده‌ای داشتند و از دو چرخ که توسط میله‌ای به یکدیگر متصل می‌شدند و یک زین برای نشستن در بالا، تشکیل شده بودند. شخصی که سوار بر دوچرخه می‌شد، با پاهای خودش آن را به جلو می‌راند.
دوچرخه پدال‌دار در سال 1865 اختراع شد. چون صندلی این دوچرخه‌ها هیچ‌گونه فنری نداشت، آنها به لرزاننده‌های استخوان معروف بودند. پیشرفت مهم بعدی، دوچرخه‌ای بود که از یک چرخ بزرگ در جلو و یک چرخ کوچک در عقب‌تشکیل می‌شد. دوچرخه‌های‌امروزی،در دهۀ1880ساخته‌شدند.آنها دارای زنجیر چرخ و لاستیکهای پر از هوا بودند که تاکنون نیز تغییر چندانی نکرده‌اند.