آنتیبیوتیکها موادی هستند که توسط موجودات زنده تولید میشوند و برای باکتریهای زیانآور، سمی هستند. مدتهای طولانی، انسان فکر میکرد که اگر دارویی قادر به از بین بردن میکروب خاصی باشد، بیمار را نیز خواهد کشت. در اوایل قرن بیستم میلادی، دانشمندان داروهایی را کشف کردند که باکتریها را از بین میبردند، ولی هیچگونه آسیبی به بیمار نمیرساندند. مهمترین این داروها پنیسیلین بود که به وسیله کپک تولید میشد. این داروی شگفتآور جانِ انسانهای بسیاری را از مرگ نجات داد؛ به ویژه در مورد سینه پهلو، بسیار موثر بود. آنتیبیوتیک استرپتومایسین، تقریباً بیماری سل را از میان برده است. دانشمندان آنتیبیوتیکهای مفیدتری یافتهاند که با بیماری سیاه سرفه و تیفوس مبارزه میکنند. آنتیبیوتیکها، روی ویروسهایی که عامل بیماریهای سرماخوردگی معمولی، آنفلوآنزا، گوشک، سرخک و ایدز هستند، تأثیری ندارند.