گروهی از قبایل آلمانی که در سالهای 400 تا 500 میلادی در انگلستان امروزی ساکن شدند، “آنگلوساکسون” نامیده میشدند. این قبایل انگِلها، ژوتها و ساکسونها بودند. آنها ساکنان اصلی انگستان را به سمت وِلز و کورنوال بیرون راندند. تا سدۀ 700 میلادی، انگلوساکونها دارای هفت قلمرو به نامهای وِسیکس (Wessex) ، ساسیکس (Sussex) ، کنت (Kent) ، اِسیکس (Essex) ، انگلیای شرقی (East Anglia) ، مرشیا (Mercia) و نورث اِمبریا (Northumbria) شده بودند.