از سرآغازهای کوچک

سرآغازهای کوچک

گیاه‌خواران نخستین، کوچک بودند ولی در پایان دوره‌ی تریاس، بعضی به نسبت‌های بزرگی رشد کردند.

ملانوروسور و یا «مارمولک کوه سیاه»، گیاه‌خوار عظیم‌الجثه چهارپا بود و احتمالاً از زمره‌ی نخستین ساروپادها بود.

سر راه قرار نگیر!

ریوهاسور، گیاه‌خواری با استخوان‌بندی درشت بود که تا طول حدود 9-11 متر رشد می‌کرد و گردن، بدن و دُم بلندی داشت.

هم‌اندازه‌ی سگ‌ها

پزانوسور از جمله نخستین دایناسورهای گیاه‌خوار کوچک اولیه محسوب می‌شد و احتمالاً از گیاهان کم‌رشد تغذیه می‌کرد.

خیلی کوچک است!

آیا ماسوسور را به یاد می‌آورید که ما درباره‌اش در صفحه‌ی 39 خواندیم؟ در این‌جا ما عکس دیگری از جمجمه‌ی بچه‌ی این دایناسور داریم. این دایناسورهای عظیم‌الجثه از اندازه‌های کوچک شروع می‌کنند اما بزرگ و بزرگ‌تر می‌شوند. ماسوسور، کوچک‌ترین اسکلت سنگ‌واره‌ی شناخته شده را دارد.

به هنگام رشد کامل، وزن ماسوسور بالغ بر120 کیلوگرم می‌شد.

ریوهاسورها دندان‌های قاشقی‌شکل با لبه‌ی ارّه‌ای داشتند.

سفری آهسته و کند

ریوهاسورها بر روی پاهای کلفت، مانند پاهای فیل، آهسته حرکت می‌کردند و احتمالاً برای حفاظت در برابر شکارچیان، در گلّه‌های بزرگ زندگی می‌کردند.

گفتگوی دندانی

ریوهاسورها برای بیرون کشیدن برگ‌های سوزنی و شاخه‌های درختان کاج، از دندان‌های خود استفاده می‌کردند و شاید هم تمام برگ‌ها را بلعیده تا در معده‌شان آسیاب کنند.

لزوتوسور

این دایناسور کوچک در هنگام گذر از دوره‌ی تریاس به ژوراسیک پدیدار شد و از جمله آخرین دایناسورهای دوره‌ی تریاس بود. این دایناسور در دوره‌ی ژوراسیک هم می‌زیست.